تو ديگه رفتي كه رفتي ديگه پيشم نمي ياي

از غبار آينه پيداست كه ديگه منو نمي خواي

تو منو روزاي آخر بيخودي دل خوش مي كردي

انتظار تو بيهودس تو ديگه بر نمي گردي

اين روزا از غم دوريت دل من يه پارچ خونه

تو دلم يه گولله درده اما باز واست مي خونه

من كه تشنه ي تو بودم شدم از عشقت ديوونه

واسه چي تنهام گذاشتي بي دليل و بي بهونه

روز و شب دلداري دادم دلي رو كه پره درده

گفتمش نگير بهونه اون يه روزي بر مي گرده

حالا نيستي تا ببيني دل من داره مي ميره

اگه برگردي دوباره واسه من باز خيلي ديره

سر وعده هات نموندي غزل آخر و خوندم

من تا آخربن نفس هم پاي عشقت مونده بودم

اگه برگشتي تو يك روز اثري از من نديدي

تو بدون تو انتظارت جونمو به لب رسوندي